عامل مهم رشد اقتصادی ایران
تاریخ انتشار: ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۲۲۲۵۴
پرسش اصلی اینجاست که رشد اقتصادی چه اهمیتی دارد که برای پاسخ به آن باید گفت یکی از مهمترین شاخصهای اقتصاد سالم است. یکی از بزرگترین تأثیرات در رشد طولانیمدت یک کشور این است که تأثیر مثبتی بر درآمد ملی و سطح اشتغال دارد که باعث افزایش سطح زندگی میشود. در این گزارش راههای دستیابی به رشد اقتصاد را بررسی کرده ایم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در سیاستهای کلی ایران رشد ۸درصدی اقتصاد در نظر گرفته شده، اما آمارها نشان میدهد با اینکه در دهه۹۰، دو سال متوالی رشد اقتصادی ۲درصدی داشتهایم، اما طی این مدت تقریبا صفر بود. رشد باعث افزایش درآمد و فراوانی کالاهای در اختیار مصرفکننده میشود و از این طریق رفاه را بیشتر میکند در نتیجه در دهه ۹۰ بخش رفاهی تعریف چندانی نداشت. توسعه صنعتی میتواند نقش تعیینکنندهای را در رشد و توسعه اقتصادی داشته باشد، چرا که تجربه کشورهای توسعهیافته و تازه صنعتیشده بهخوبی نشان میدهد که توسعه اقتصادی مستلزم توسعه صنعتی است. یکی از معیارهایی که میتواند گویای وضعیت توسعهیافتگی صنایع باشد، ارزشافزوده صنایع و سهم آن در تولید ناخالص داخلی است. بررسیها نشان میدهد که سهم صنعت از تولید ناخالص داخلی ایران همواره پایینتر از کشورهای صنعتی و اکثر کشورهای در حال توسعه بوده است.
کاهش مالیات
آنچه که شواهد نشان میدهد، این است که کاهش مالیات بهویژه برای افراد با درآمد بالا، راهی غیرموثر برای تحریک رشد اقتصادی است و اگر به کسری افزوده شود یا با کاهش سرمایهگذاریهای حامی مالی همراه باشد، احتمالا به اقتصاد آسیب میرساند؛ بنابراین این موضوع که با رشد تولید همراه است، به اشتغال بیشتر افراد منجر شده و این امر باعث افزایش ثروت کشور و جمعیت آن میشود. رشد اقتصادی بالاتر همچنین به درآمد مالیاتی اضافی برای هزینههای دولت منجر میشود که دولت میتواند از آن برای توسعه اقتصاد یا برطرف کردن کسری بودجه استفاده کند.
عوامل موثر در رشد اقتصادی
کشف منابع طبیعی بیشتر مانند نفت یا ذخایر معدنی ممکن است رشد اقتصادی را افزایش دهد. افزایش سرمایهگذاری در سرمایههای فیزیکی مانند کارخانهها، ماشینآلات و جادهها، هزینه فعالیت اقتصادی را کاهش میدهد و در نتیجه این موارد به بهرهوری بیشتری میرسند. از سوی دیگر رشد جمعیت به معنای افزایش در دسترس بودن کارگران یا کارمندان بوده که به معنی نیروی کار بالاتر است. افزایش سرمایهگذاری در سرمایه انسانی میتواند کیفیت نیروی کار را بهبود بخشد. این افزایش کیفیت به بهبود مهارتها، تواناییها و آموزش منجر میشود و از آنجا که کارگران ماهر، بهرهوری بیشتری دارند، این امر تأثیر قابلتوجهی در رشد دارد. همچنین فناوری میتواند بهرهوری را با همان سطح کار افزایش دهد؛ بنابراین رشد و توسعه را تسریع میکند.
اقتصاد چطور رشد میکند؟
در علم اقتصاد تعریف شده است افرادی که به خدمات بهداشتی یا درمانی دسترسی ندارند، از بهرهوری پایینتری برخوردار هستند. این دسترسی نداشتن به این معناست که نمیتوان از تمام پتانسیلهای نیروی کار موجود، استفاده کرد. از سوی دیگر نبود زیرساختها مانند جاده، مدرسه، بیمارستان و... باعث افزایش قیمت حمل ونقل و گرانی خدمات و کاهش رفاه میشود. اگر کشوری از نظر سیاسی ثبات نداشته باشد و به صورت مداوم مواضع خود را تغییر دهد، قطعا در نرخ سرمایهگذاری تاثیر میگذارد که در رشد اقتصادی محسوس است. همچنین نبود قوانین مناسب برای هدایت سرمایه به بخش تولید باعث از بین رفتن انگیزه تولید و رشد معاملات غیرتولیدی میشود که در این بخش با ابزار مالیات میتوان به کنترل آن پرداخت. کارشناسان بر این باورند اقتصاد ایران در مسیر رشد تولید قرار گرفته که این موضوع به تایید صندوق بینالمللی پول و بانک جهانی هم رسیده است. صندوق بینالمللی پول اخیرا گزارش داده، ایران با اینکه در شرایط تحریم قرار دارد از منابع خود استفاده بهتری داشته است. ایران از سال ۹۷ با بازگشت تحریمها روبهرو شد، اما اکنون رشد صنعتی و تولیدی اتفاق افتاده است. آمارها نشان میدهد توانسته راه خود را پیدا کند، البته تحریمها در سرعت این رشد تاثیر داشته است.
عوامل رشد اقتصادی
۱- منابع طبیعی مانند نفت و ذخایر معدنی
۲- سرمایهگذاری در بخشهای زیرساختی
۳- رشد جمعیت و نیروی کار
۴- بهرهوری سرمایه انسانی
۵- استفاده از فناوری در تولید
۶- تصویب قوانین مناسب برای تولید
۷- استفاده از ظرفیتهای خالی
۸- افزایش صادرات محصولات تولیدی
موانع رشد اقتصادی
۱- بلایای طبیعی
۲- از بین رفتن زیرساختها
۳- عدم سرمایهگذاری
۴- اتمام منابع طبیعی
۵- کاهش سطح بهداشت و رفاه
۶- تصویب قوانین ضدتولید
۷- افزایش هزینههای تولید
۸- سرکوب قیمتگذاری
منبع: جام جم
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: رشد اقتصادی مالیات سرمایه گذاری رشد اقتصادی باعث افزایش نشان می دهد رشد اقتصاد نیروی کار بهره وری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۲۲۲۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هند در قرارداد بندر چابهار کمتر از یک چهارم مبلغ به تعهد خود عمل نموده!
تین نیوز
دبیر کل انجمن کشتیرانی: طرف هندی در قرارداد توسعه بندر چابهار برای عدم سرمایه گذاری و پیشبرد اهداف بهانه های فراوانی دارند یکی از آن ها تحریم است.
به گزاش تین نیوز به نقل از نبض بازار، مسعود پل مه دبیر کل انجمن کشتیرانی در خصوص قرارداد مابین ایران و هندوستان برای توسعه بندر چابهار ضمن برشمردن مشکلات و موانع پیشرفت این پروژه گفت: در ابتدای امر ما باید به فعالیت طرف هندی در بندر چابهار توجه کنیم. طبق قرارداد امضا شده مابین طرفین، وظیفه طرف هندی سرمایه گذاری در چابهار برای توسعه فعالیت بندری بوده نه تامین بار، پس اگر قرار باشد سرمایه گذاری صورت بگیرد و درنهایت نتیجه مطلوبی نداشته باشد، قطعا برای طرفین قرارداد خصوصا طرف خارجی، صرفه اقتصادی ندارد. در عین حال باید قید شود در مقابل، طبق امضای قرارداد مابین ایران و هندوستان، قرار بر این بوده که هندوستان چیزی حدود ٢٢٠ میلیون دلار در بندر چابهار سرمایه گذاری کند در حالی که بر اساس اطلاعاتی که بدست آمده، هندی ها کمتر از یک چهارم مبلغی که تعهد داده بودند در چابهار سرمایه گذاری کردند. جالب اینجاست که نصف بیشتر همین یک چهارم هم مبلغ تجهیزاتی است که هندی ها وارد چابهار کرده اند.
تحریم های اقتصادی بزرگترین مانع پیشرفت توسعه بندر چابهار استمسعود پل مه در ادامه عنوان کرد: در حال حاضر بندر چابهار برای بالابردن سرعت تخلیه کشتی ها، به تجهیزات راهبردی نیاز دارد. متاسفانه در این قرارداد و پروژه شاهد هستیم که شرایط و تجهیزات لازم برای پیشبرد به گونه ای رقم نخورده که علاوه بر انتفاع کشور ما در این بخش، طرف مقابل نیز سودی از بندر چابهار ببرد.
وی گفت: طرف هندی در قرارداد توسعه بندر چابهار برای عدم سرمایه گذاری و پیشبرد اهداف قرارداد بهانه های فراوانی دارند یکی از آن ها تحریم است. آن ها اعتقاد دارند بخاطر وجود تحریم های سنگین، قادر به انتقال تجهیزات به بندر چابهار نیستند. مورد دوم، گردش تجاری پایین بندر چابهار است. مشخص است که طرفین قرارداد یعنی هندی ها با این اوضاف و اوضاع برای ورود سرمایه به کشور و بندر چابهار به صرافت و تکاپو نمی فتند و همین موضوعات باعث می شود که قرارداد توسعه آنگونه که انتظار داریم پیش نرفته است.
سرمایه گذاران داخلی به راحتی می توانند جایگزین طرف هندی شوندپل مه دبیر کل انجمن کشتیرانی در ادامه تصریح کرد: متاسفانه طی چند سال اخیر و از زمانی که این قرارداد مابین ایران و هندوستان بسته شد و اهمال های فراوانی از سوی هندوستان انجام گرفت، ماهم کوتاهی کردیم و به این فکر فرو نرفتیم که جایگزین خارجی داشته باشیم یا از پارامتر ها و آلترناتیو های داخلی و سرمایه گذاران بخش خصوصی استفاده کنیم. کما اینکه الان سرمایه گذارانی هستند که حاضرند جایگزین طرف هندی شوند و در نهایت مدیریت لازمه را در به سرانجام رساندن کار به خرج بدهند.
پل مه ضمن اشاره به اهمال دولت در عدم توسعه بندر چابهار عنوان کرد: قطعا نمی توانیم از نقش دولت در توسعه یافتگی بندر چابهار غافل شویم، کم کاری دولت در احداث زیر ساخت های لجستیکی و اتصال ریل از بدیهی ترین کار هایی بود که باید دولت برای پیشبرد این امر انجام می داد، ولی متاسفانه هنوز اقدام مثبتی در این زمینه صورت نگرفته است. امن ترین، ارزان ترین و بدیهی ترین سیستم حمل و نقل در حوزه جغرافیایی شرق و جنوب شرقی کشور می تواند ریل باشد. متاسفانه زمان مشخصی نیز برای بهره برداری از ریل در این مسیر توسط دولت برنامه ریزی نشده است.
فعالیت اقتصادی در بندر چابهار توجیه نداردوی عنوان کرد: در کنار همه این مسائل نواقص دیگری نیز داریم. ما برای فعالیت بخش خصوصصی کامیون دار و متصدی باید شرایط مطلوب محیطی و زیستی را تامین بکنیم. اگر بندرچابهار را با بندر عباس یا بندر امام خمینی از لحاظ امکانات رفاهی، در دسترس بودن بار و بسیاری مزایای دیگر مقایسه کنیم، طبیعی است که وقتی کامیونی به سمت چابهار می رود توجیه اقتصادی برای آن ندارد و سعی می کند حمل و نقل و بار خود را به سمت بندر های امام و بندرعباس ببرد.
مسعود پل مه در پایان عنوان کرد: این مواردی که گفته شد عواملی است که می تواند ناکارآمدی و اهمال را در بندر چابهار افزایش بدهد و شرایط را برای اینکه این بندر بتواند تاثیر حداقلی بر اقتصاد کشور داشته باشد، دیگر فراهم نباشد. بدیهی است که ما با توجه به شرایط جغرافیایی و اقتصادی کشور از هر فرصتی برای توسعه چابهار بهره ببریم. اگر بندر چابهار و یا پروژه های سواحل مکران فعال شود حلقه های متعددی از زنجیره تامین بوجود خواهد آمد. وقتی کشتی های بزرگ و اصلی در بندر چابهار پهلو بگیرند، تخلیه و بارگیری کنند، قطعا ما نیاز به عوامل خدمات بندری داریم، بسیاری از تجار به چابهار نقل مکان می کنند، برای بارگیری و انتقال نیاز به کامیون داریم، در رن هایت تولید ثروت آنجا در بازه زمانی کوتاهی شکل خواهد گرفت. طبیعی است همین انتفاع به اکثریت مردم نیز خواهد رسید.
آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید